Dr. Mustafa Alpaslan
Serbest Muhasebeci Mali Müşavir
Bağımsız Denetçi
m.alpaslan@windowslive.com

Taşıt Araçlarının Vergi Borcundan Bağlamalı Haciz Uygulaması Nedir?

Bilindiği gibi,  bir mükellefe ait ve nakliyatçılıkta kullandığı  aracın gelir  vergisi borcu nedeniyle  vergi dairesi  tarafından araç üzerine haciz  konulabilmektedir.[1] Üzerine haciz konulan  araç ayrıca trafiğe  yazı çıkartılarak  aracın yakalama ve bağlama kararı  alınabilmektedir. 6183 sayılı kanunun  62. md hükmü  gereğince  araçlar üzerine konulan  hacizler  aynı zamanda trafikteki ruhsatlarına da işlenmektedir.   Böylece aracın  satışı  engellenmişi olacaktır.  6183 sayılı kanunun 62. maddesi hükmü gereğince konulan  hacizlerin kaldırılabilmesi için borcun   ödenmesi  ve  itfa edilmesi gerekecektir.  Aksi takdirde araç ileride satışa çıkarılarak   amme borcunun  tasfiyesi yoluna gidilebilir.

Diğer taraftan, aracın  aynından doğan  motorlu  taşıt vergisi dolayısıyla  bu  borç  ödenmediği sürece aracın  kesin  satış izni  verilmez.  Başka bir ifade ile, ilişiksiz yazısı  alınabilmesi için bütün bu borçların sıfırlanması  gerekir.  Aracın vize yapılabilmesi için ise, bu  araç ile ilgili  borcun taksitlendirilmesi yeterli olacaktır.

Asıl konu başlığımıza dönmemiz gerekir ise, bir  gelir vergisi borcu dolayısıyla mükellefin sahibi olduğu motorlu araçlar üzerine konulan  hacizler  yeterli görülebilir. Ayrıca bu  araca yakalama  kararı alınarak yakalamalı  haciz konulması ve bağlanması mükellef hukukunu zedeleyecektir.  Aracın trafik tarafından  vergi  borcu dolayısıyla yakalanıp bağlanması  ve otoparka çekilmesi  amme borcunun  tahsilatı  hızlandıracak nitelikte değildir.  Tam tersi  bir aracın  sahibinin  vergi  borcu dolayısıyla   aracın  trafik kayıtlarına haciz şerhinin düşülmesi  satışı  ve devri engeller.   Bu  aracın  satılması  olanaksız olduğu gibi bu  araç uzun süre otoparklarda beklemesi  sonucunda çalışan ücretler aracın borcunu  giderek  arttırabilir.

Gelir İdaresi Başkanlığı’nın borçlu gerçek ve tüzel kişi mükelleflerin   sahip  oldukları  araçlarla, ilgili  haciz, satış  ve yakalamalı  haciz politikalarını  yeniden gözden geçirmesi gerekli hale gelmiştir. 

Borçlunun varlığından  kolaylık  tahsili olanaklı  kamu alacağı için,  onun ticari faaliyetini daha fazla güçleştirecek  ve haklı  şikayetlere neden  olabilecek  varlıkların  haczedilmemesi  gerektiği   351 sayılı tahsilat genel tebliğinde belirtilmiştir.  Yine,  Danıştay 4. Dairesi tarafından  verilen  22.01.1996 gün ve E:1995/4421-K:1996/300 sayılı kararda; “davacının ticari faaliyetleri sürdürebilmesi için  gerekli olan   istihkakı üzerinde haciz konulmasında isabet olmadığına” karar verilmiştir.

Bilindiği gibi, amme borçlusunun “mal  bildiriminde” gösterilmiş olduğu  malların  haczi olanaklıdır.  Başka bir ifade ile,  alacaklı  tahsil dairesi, amme borçlusunun  mal beyanında gösterilen   mal, alacak ve haklardan, 6183 sayılı yasanın  70. maddesinde haczedilemeyeceği  belirtilenler haricindekileri  haczedebilir.   Keza,  aynı yasanın  71. maddesinde kısmen  haczedebileceği belirtilen  gelirlerin de,  haczi  yapabilecek  kısımlarına haciz  uygulanabilir.[2]  Burada yeri gelmişken üzerinde  durulması  gereken  husus şudur:  tahsil dairesi  amme borçlusunu mal  bildiriminde gösterilen malların kamu  alacağını  karşılamaya kafi miktarından  fazlasını  haczedemez.   Başka bir ifade ile,  bu tür haciz uygulaması  yasalara aykırıdır.[3]

Haczedilen malların  kıymetleri açısından  amme alacağını   karşılayabilecek miktarda olup, olmadığı, 6183 sayılı  yasanın  81 ve  91. maddelerine göre yapılacak değerleme çalışmasına göre saptanacaktır. 

Diğer yandan, amme alacağı için yapılacak hacizlerde, mesnedi olan  haciz varakasında belirtilen amme alacağı için  konulmuş   olmalıdır.   Başka bir ifade ile, haciz varakasında belirtilen amme alacağının  yanı sıra başka  kamu alacakları  için de haciz konulması  olanaksızdır. 

Son olarak, üzerinde durulması  gereken  bir diğer hususta şudur: amme alacakları ile ilgili  haciz yapılabilmesi için  önceki  aşamalarda 6183 sayılı yasanın 55. maddesine göre mutlak surette  ödeme emrinin tebliği zorunludur.  Ödeme emri tebliğ edilmeden  haciz yapılamaz.   6183 sayılı kanunun 8. maddesinde aksine hüküm bulunmadıkça, bu kanunda yazılı  tebliğlerin yapılmasında 213 sayılı VUK’nun hükümleri uygulanacağı  belirilmiştir. [4]

Yüksek mahkeme Danıştay  tarafından verilen bir kararda 2005, 2006 ve 2007 yıllarına ilişkin muhtelif vergi borçlarını  vadesinde ödemeyen mükellefin evvelce mal beyanında göstermiş olduğu 2 adet nakil vasıtaları üzerine konulan  haczin  usul ve yasaya uygun olduğuna karar verilmiştir.[5]  Somut olayda,  6183 sayılı kanunun 60. maddesine göre  tahsil dairesi tarafından   saptanan  ve borçluya ait  mallar  veya  üçüncü şahısların elindeki  menkul mallar ile  gayrimenkullerinden, alacak  ve haklarından   amme alacağına yetecek miktarın  tahsil dairesince haczolunacağı  hükme bağlanmıştır.  

---

[1] CANDAN Turgut,  Açıklamalı  Amme Alacaklarının  Tahsil  Usulü Hakkında Kanun, Güncellenmiş 2. Baskı, Maliye ve Hukuk Yayınları, Ankara,  s.395.

[2] CANDAN Turgut,  age,  s.395

[3] 6183 sayılı yasa md.71. ayrıntılı açıklamalar için bkz. CANDAN Turgut,  age,  s.429.

[4] Bkz. VUK md.93

[5] Bkz. Dnş. 3. D. kararı, 13.09. 2011 gün ve E:2009/3890-K:2011/4707  sayılı kararları.  Bu karar,  Vergi Dünyası  Dergisinin, Ağustos 2012, Yıl:31, Sayı:372, s.245-246  yayınlanmıştır.

06.02.2013

Kaynak: www.MuhasebeTR.com
(Bu makale kaynak göstermeden yayınlanamaz. Kaynak gösterilse dahi, makale aktif link verilerek yayınlanabilir. Kaynak göstermeden ve aktif link vermeden yayınlayanlar hakkında yasal işlem yapılacaktır.)

>> Duyurulardan haberdar olmak için E-Posta Listemize kayıt olun.

>> Uygulamalı Enflasyon Muhasebesi (171 Sayfa) Ücretsiz E-Kitap: hemen indir.

>> SGK Teşvikleri (150 Sayfa) Ücretsiz E-Kitap: hemen indir.

>> MuhasebeTR mobil uygulamasını Apple Store 'dan hemen indir.

>> MuhasebeTR mobil uygulamasını Google Play 'den hemen indir.