Gerçek ve tüzel kişilere ait olup yurtdışında bulunan para, döviz, altın, menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası araçlarının ekonomiye kazandırılması ve taşınmazların kayda alınması ile yurtiçinde bulunan ancak işletmelerin özkaynakları içinde yer almayan bu türden varlıkların sermaye olarak konulmak suretiyle işletmelerin sermaye yapılarının güçlendirilmesini amacıyla çıkartılan 5811 sayılı kanun yürürlüğe girdi.
Kısaca Varlık Barışı Kanunu olarak adlandırılan bu Kanunun uygulama esasları
ise 6 Kasım tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Maliye Bakanlığı Tebliği ile belirlenmiştir.
Bu kanunla gerçek ve tüzel kişilere, üzerinden yüzde 2 vergi ödemek suretiyle yurtdışındaki varlıklarını, üzerinden yüzde 5 vergi ödeyerek de yurtiçinde kayıtdışında kalmış varlıklarını kayıt altına alma olanağı sunuldu.
Öte yandan gerçek ve tüzel kişilere, bu şekilde kayda alınan ve üzerinden vergi ödenen değerler veya varlıklar dolayısıyla bir vergi incelemesi yapılmayacağı ve bir tarhiyata konu edilmeyecekleri güvencesi verildi. Bu güvence hem bu varlıkların nereden oluştukları hem de bu güne kadarki beyan olunmamış getirilerini kapsamaktadır.
Ayrıca Kanunun 3. maddesinin 5 numaralı fıkrası ile mükellefler hakkında başkaca nedenlerle yapılabilecek 1/1/2008 tarihinden önceki dönemlere ilişkin vergi incelemeleri sonucu gelir, kurumlar ve katma değer vergisi yönünden tespit edilecek matrah farklarından, bu Kanun kapsamında beyan edilen tutarlar mahsup edilerek tarhiyat yapılacağı hükme bağlandı. Örneğin bir şirketin bu Kanun kapsamında 500.000 YTL beyan ederek üzerinden yüzde 5 vergi ödemesi halinde, ileride bu şirketin 2008 öncesi bir vergi döneminde 500.000 YTL tutarında faturasız satış yaptığının tespiti durumunda, bu şirkette bulunan matrah farkından beyan ettiği tutarın düşülmesi sonucu kurumlar vergisi ve KDV tarhiyatı yapılamayacaktır.
Bu nedenle pek çok mükellef şu anda, geçmişte vergi yönünden sıkıntılı olduğu noktaları tespit ederek, tarhiyat riski ile karşılaşabilecekleri tutarda parayı bankaya yatırıp üzerinden yüzde 5'de vergi ödeyerek bu Kanunu bir af kanunu gibi kullanmaya hazırlanmaktadır. Yukarıda örneklediğimiz şirket bu kanundan yararlanmasaydı ödemek zorunda kalacağı 100.000 YTL kurumlar vergisi, 90.000 YTL KDV, 190.000 YTL ceza ve ayrıca gecikme zamlarına karşılık sadece 25.000 YTL ödemek suretiyle durumunu kurtarmış olmaktadır.
Bu arada tarafımıza yöneltilen pek çok soruda olduğu gibi, mükelleflerin sıkıntılı olduğu bir diğer konu da, kayıtlarına almış oldukları, ancak vergi idaresince hukuki dayanağı olmaksızın ve ilkeleri ortaya konmaksızın hazırlanan Kod listelerinde yer alan mükelleflerce düzenlenmiş belgelerdir. Bir başka anlatımla sıkıntı, kullanılan faturaların sahte veya yanıltıcı olduklarına dair Kod listesi bilgisi bulunan mükelleflerdedir.
Bu konuyla ilgili olarak ortaya çıkan sorun, mükelleflerin Varlık Barışı Kanunu'ndan yararlanarak bildirimde bulundukları veya beyan ettiği değer ve varlıkların, onları ileride cezalı tarhiyattan kurtardığı gibi hürriyeti bağlayıcı cezadan da kapsamında kurtarıp kurtarmayacağı noktasındadır.
Vergi Usul Kanunumuzda hürriyeti bağlayıcı ceza ile cezalandırılan filler 359. maddede sayılmıştır. Bu filler kısaca, yanıltıcı veya sahte belge düzenlemek veya kullanmak, muhasebe hilesi yapmak, defter sayfalarını veya belgeleri tahrif etmek veya yok etmek, olmayan şahıslar adına hesaplar açmak gibi fillerdir.
Bu fiillerin suç oluşturması, maddede "vergi ziyaı"nın varlığı koşuluna bağlanmamıştır. Bu nedenle, bu filler neticesinde vergi ziyaı olmasa veya Varlık Barışı Kanunu uyarınca beyan edilen değer veya varlıkların mahsubu neticesinde vergi ziyaı yok sayılsa dahi, maddenin yaptırıma bağladığı fiiller neticesinde suç yine oluşmuş olacaktır.
Bu durumda da, sahte veya yanıltıcı belge kullananlar hakkında, Varlık Barışı Kanunundan yararlanılması dolayısıyla cezalı vergi tarhiyatı yapılamasa dahi, yine suç duyurusunda bulunulacak ve hürriyeti bağlayıcı ceza yine söz konusu olacaktır. Nitekim düşüncesine başvurduğumuz inceleme elemanlarının hepsi, Varlık Barışı Kanunu dolayısıyla tarhiyat önerilememesinin, inceleme elemanlarının suç duyurusunda bulunma yükümlülüğünü kaldırmadığını ifade etmişlerdir.
Kayıtlarında 359. madde açısından suç oluşturan haller bulunan Mükellefleri kurtaracak tek yol, Varlık Barışı Kanunu değil, pişmanlık müessesesidir
(Kaynak: Referans Gazetesi | 29.12.2008)
>> Duyurulardan haberdar olmak için E-Posta Listemize kayıt olun.
>> Uygulamalı Enflasyon Muhasebesi (171 Sayfa) Ücretsiz E-Kitap: hemen indir.
>> SGK Teşvikleri (150 Sayfa) Ücretsiz E-Kitap: hemen indir.
>> MuhasebeTR mobil uygulamasını Apple Store 'dan hemen indir.
>> MuhasebeTR mobil uygulamasını Google Play 'den hemen indir.